Aktualności
Wszystkie wydarzenia
Wielki Powrót Rzeźb – III Plener Rzeźbiarski
06.09.2013
Starsi szamotulanie pamiętają plenery rzeźbiarskie z lat 70-tych i 80-tych. Jedyny ślad tamtych plenerów to rzeźba matki z dzieckiem w Parku Zamkowym. Później była długa przerwa i dopiero niedawno wrócono do tego udanego pomysłu. Plener rzeźbiarski stanowił zwieńczenie Festiwalu Folkowego - Folkolory 2013.
Owoce ostatniego III Pleneru Rzeźbiarskiego zdobią teraz wylot z ulicy Zamkowej na ulicę Powstańców Wielkopolskich i przyciągają wzrok wielu przejeżdżających tam mieszkańców Szamotuł, gości i przejeżdżających tranzytem. Jeśli ktoś nie widział rzeźb wciąż jest możliwość przyjrzenia się im, najlepiej jak najwcześniej zanim nie poszarzeją przytłumione patyną czasu.
Komisarz pleneru i artysta rzeźbiarz, Eugeniusz Tacik przypomniał, że I plener był o tematyce historycznej, II nawiązywał do folkloru szamotulskiego, III plener ma w temacie miłość. Nie wiadomo czy stając z piłą łańcuchową naprzeciw topolowego kloca mieli skrystalizowany pomysł na sposób przedstawienia tematu. Myślę, że tak. Zajmujące i intrygujące, jak powoli, powoli wyłaniają się coraz bardziej precyzyjne szczegóły rzeźby, dopieszczane dłutem. Okazało się, że każdy z ośmiu artystów miał inną wizję i pomysł na rzeźbę i sposób pokazania miłości.
Grzegorz Hadzicki swoją wizję realizował rzeźbiąc ptaki złączone w miłosnym uścisku. Dla Tadeusza Bardelasa to anioł, który chroni kobietę był najodpowiedniejszym symbolem miłości. Artysta z naszego regionu Eugeniusz Tacik miał pomysł, aby pokazując węże w splocie miłosnym uzmysłowić nam, że nawet węże potrafią się kochać, choć są to zwierzęta trudne do rozszyfrowania. Ludzie pędząc przez życie stają się trochę takimi wężami. Możliwe jest jednak połączenie zupełnie różnych charakterów anielskiego i diabelskiego i nawet w takim burzliwym połączeniu miłość jest możliwa. Najbardziej ulubionym tematem była jednak miłość kobiety i mężczyzny, którzy, jak stwierdził jeden z artystów stanowią jedność i naturalnym jest zamknięcie ich w jednej bryle, w tej samej rzeźbie.
Festiwal folkowy eksponujący zarówno muzykę ludową jak i rzeźbę jest pielęgnowaniem tradycji sztuki ludowej, przejawem pamięci o naszych korzeniach.
Tekst: A. Franke
Fot: SzOK / Ireneusz Walerjańczyk
